Kinderartsen stellen meer klachten als hoofd- en buikpijn, anorexia en angstproblemen vast bij kinderen, die vaak terug te brengen zijn tot de bijzondere situatie rond COVID19, waarin we ons nu bijna een klein jaar bevinden. Zie ook het artikel hierover: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/11/25/kinderen-krijgen-angst-en-worden-ziek-door-de-gevolgen-van-coron/

De voorbije periode is het leven voor iedereen van de ene dag op de andere enorm veranderd.

Kinderen kunnen niet gewoon zorgeloos kind meer zijn. Plots moeten ze zich houden aan veel strengere hygiëneregels. Ongedwongen knuffelen met oma en opa is niet meer toegestaan. Ravotten met leeftijdgenoten wordt beperkt tot het schoolgebeuren. De (sport)kampen gaan niet door of hobby’s mogen niet uitgeoefend worden. Als dat dan toch mag doorgaan, moet je als ouder jouw kind afzetten zonder nog eens binnen te gaan in de sporthal/het kamp. Hierdoor zie je jouw kinderen niet meer aan het werk: aanmoedigingen ontbreken, betrokkenheid daalt, succesjes kunnen niet gevierd worden. Kinderen moeten op die manier plots heel snel opgroeien. Dan hebben we het nog niet over peutertjes gehad die op de eerste schooldag aan de schoolpoort worden afgezet met een minimum aan afscheid.  

Dit alles brengt een zekere stress, angst bij kinderen die zich vaak uit in hoofd- en buikpijn.

Jongeren hun leefwereld wordt veel enger. De voorbije weken is er al heel veel discussie geweest rond de impact van de coronamaatregelen op jongeren. Ik denk vooral dat we er in deze moeilijke tijden moeten voor zorgen dat we niet te snel oordelen over elkaar en wederzijds respect opbrengen voor elkaars leefwereld. Jongeren hebben net als kinderen en volwassenen nood aan sociale contacten. In contact blijven via social media werkt voor sommigen, maar lang niet voor iedereen. Bovendien kijken jongeren graag vooruit, maken ze graag plannen voor de toekomst en op dit moment is er helaas weinig perspectief voor hen.

Daarnaast mag je ook niet onderschatten welke impact COVID19 heeft op ouders. Ouders die vaak van thuis uit werken, die bovendien soms schrik hebben om hun job te verliezen of die bang zijn dat hun zelfstandige zaak het einde van het jaar niet zal halen. De voorbije maanden hebben ze daarbovenop hun kinderen/ jongeren begeleid in thuisonderwijs en nu worden sommigen onder hen geconfronteerd met het feit dat hun kind of tiener niet meer het zorgeloze ontspannen kind/ tiener is van een jaartje terug. Bovendien hebben ze ook vaker het gevoel dat ze met deze zorg meer alleen komen te staan. Grootouders staan nu verplicht aan de zijlijn, ook het snel eens aan de schoolpoort van mening wisselen met leerkrachten, begeleiders valt weg. Nochtans kan ik alleen maar aanmoedigen om hulp te blijven vragen aan de mensen in het onderwijs, want samen kan je een betere begeleiding geven aan jouw kind. Ik heb de voorbije weken de kans gehad om het schoolgebeuren van heel dichtbij te mogen volgen. Ik kon van op de eerste rij zien hoe directeurs en leerkrachten er alles aandoen om er dag in dag uit met volle energie tegenaan te gaan, om kinderen, jongeren en ook ouders zo goed mogelijk te begeleiden en (online) toegankelijk te zijn voor de ouders.

Nu is het vooral belangrijk dat we mild zijn voor onszelf en voor elkaar. Iedereen is uniek en iedereen reageert anders op deze situatie.  Er is in deze geen goed of fout. Bovendien is het belangrijk om op tijd begeleiding, ondersteuning te zoeken, je hoeft dit niet alleen aan te pakken!  Je staat hierin niet alleen!  

Vanuit Modesta wil ik jou begeleiden door deze moeilijke periode en jou ondersteuning geven op maat van wat JIJ, NU nodig hebt.

Neem zeker even een kijkje op mijn website: www.modesta-coaching.be

Of als je graag persoonlijk info wisselt over dit thema, laat gerust een boodschap achter op https://www.modesta-coaching.be/contact/